A nostalgic  

 
   
 
                   

Thursday, September 08, 2005

سر کوه بلند آمد عقابی .

نه هيچش ناله ای نه پيچ و تابی .

نشست و سر به سنگی هشت و جان داد .

غروبی بود و غمگين آفتابی .

مهدی اخوان ثالث

10 Comments:

  • At Thu Sep 08, 08:37:00 AM 2005, Anonymous Anonymous said…

    این نقاشی بک‌گراند اثر کیه؟ جذابه!

     

  • At Thu Sep 08, 12:15:00 PM 2005, Anonymous Anonymous said…

    به من بگو که را دوست مي داري ومن به تو خواهم گفت که چه کسي هستي؟
    بازم ناله میکنی که؟

     

  • At Thu Sep 08, 12:51:00 PM 2005, Anonymous Anonymous said…

    چه غم انگیز ...

     

  • At Thu Sep 08, 01:41:00 PM 2005, Anonymous Anonymous said…

    درست مثل آفتاب دم غروب این پنجشنبه لعنتی، چرا همیشه دنیا اینجوریه که بعد از یک روز خوب باید یک روز بد داشته باشیم؟ اینم شد خدا که ما داریم؟

     

  • At Thu Sep 08, 02:41:00 PM 2005, Anonymous Anonymous said…

    yek WOW bozorg.

     

  • At Thu Sep 08, 09:24:00 PM 2005, Anonymous Anonymous said…

    I hope takide u bishtar roo satre 2 baashe taa satre 4. laa'aghal injoori kamtar depaanast... ;)
    baba inghadr dep nabaash, alaki daari zendegie khodeto baraa khodet va kesaa ee ke dooset daaran talkh mikoni.

     

  • At Fri Sep 09, 11:27:00 PM 2005, Anonymous Anonymous said…

    غروبی بود و غمگين آفتابی ..
    انتخاب به جایی بود

     

  • At Fri Sep 09, 11:29:00 PM 2005, Anonymous Anonymous said…

    غروبی بود و غمگين آفتابی ..
    انتخاب به جایی بود

     

  • At Tue Sep 13, 11:06:00 AM 2005, Anonymous Anonymous said…

    ناگه زه سره سنگ ، عقابی به هوا خاست

     

  • At Wed Sep 14, 05:57:00 AM 2005, Anonymous Anonymous said…

    از اون همه تعریفی که از بلاگم کردی ممنون :((
    نوشته هات یه بوی خاصی دارن!!!!!!

     

Post a Comment

 

<< Home